Nie ma nic gorszego od bezsilności! Otaczają mnie piękne góry, przykryte dywanem lasów. Są na wyciągnięcie ręki, wystarczy tylko zanurzyć się w ich zieleń i iść przed siebie. Tylko, że w Racha nie ma żadnych szlaków… Trzeba mieć przewodnika. Jak go znajdę?! Nie mam bladego pojęcia. Może jeśli pójdę baru i zamówię chinkali, to doznam olśnienia?

Bar się znalazł dość szybo. Na pierożki nie musiałam długo czekać. Zjadłam je, a jakże, ze smakiem. Ale pomysł żaden nie przyszedł mi do głowy… Dałam sobie jeszcze jedną szansę. Zamówiłam kawę. Nie pomogło. To sobie poszłam i… na wprost wejścia zobaczyłam plakat – Famili Hotel na ulicy Stalina! Hotel, jak hotel, ale przynajmniej mam cel – zrobić zdjęcie tabliczce z nazwą ulicy.

Nie szukałam jej długo. Zrobiłam zdjęcie. To może zapukam do bramy?

– Czy mogę zamówić kawę latte?

– Tu nie ma restauracji, ale zapraszam – odpowiada właścicielka..

Kobieta wprowadziła mnie do domu, posadziła w kuchni i natychmiast zaczęła ustawiać na stole sery, chinkali, chaczapuri, adżikę, trzy kieliszki, bo akurat przyszła sąsiadka i oczywiście wino.

– Na zdrowie!

– Elo, ale tak winem? – odezwała się sąsiadka. – Nie poczęstujesz gościa swoim domowym koniakiem?

Elo natychmiast rozstawiła nowe kieliszki wypełnione bursztynowym napojem.

Od słowa do słowa okazało się, że moja gospodyni jest malarką, robi też filce i makramy, a jej mąż specjalizuje się rzeźbie i stolarstwie artystycznym. Stworzył gruziński styl narodowy w meblarstwie. Przez lata wykładali na Akademii Sztuk Pięknych w Tbilisi, ale postanowili przenieść się do Oni. Tu zbudowali dom, Elo wypełniła go obrazami, jej maż meblami, a Nika – ich syn – skamielinami które zbiera w okolicy, kiedy organizuje wycieczki turystom.

– Więc Nika jest przewodnikiem? Zabierze mnie?

– Pewnie, tylko zamieszkaj u nas.

Zamieszkałam i zobaczyłam ukryte skarby Racha. A wszytko to dzięki… chinkali!!!!

Family Hotel „Gallery” https://www.facebook.com/hotelinoni?fref=ts