Miejscowość tak bardzo przypomina wioski jakich do dziś w Rosji tysiące. Tyle, że ta jakby trochę bardziej zadbana… A więc drewniane chałupy, których okna zdobi kunsztowna snycerka, nie zawsze równe płotki otaczające obejścia i kopuły cerkwi z porcelanowym ikonostasem, gdzieś w dali ponad drzewami, a do tego te wspomnienia…

Carowi wciąż gra dźwięk rogów myśliwskich. Dawały sygnał na zawsze udane polowania, bo puszcza pełna była rozmaitej zwierzyny. Władca chętnie zagląda stację kolejową „Białowieża Towarowa”. Dziś w dworcowej hali urządzono restaurację „Carska”. Salonki przekształcono w luksusowe apartamenty hotelowe. Choć ten najciekawszy znajduje się na szczycie dworcowej wieży. Dziś stąd odjeżdżają jedynie drezyny. Był i pałac myśliwski. Mikołaj do dziś ma przed oczami widok z jego okien na park. Tak, tu był szczęśliwy. A dziś? Park się zachował, ale po pałacu pozostało jedynie wspomnienie. Spłonął już po wojnie. Z głupoty. Nie pierwszej i nie ostatniej.