To miała być opowieść o Maalouli, syryjskim miasteczku, w którym mówi się po aramejsku… Od dawna chciałam napisać o Maalouli w Syrii. Odkładałm ten temat, aż przyszła wojna. To co mi teraz pozostało, to pisanie w czasie przeszłym o mieszkańcach Maalouli, którzy mówili po aramejsku – języku Chrystusa i Nowego Testamentu. ŚWIĘTA TEKLA Dawno, dawno temu pewna Tekla przyjęła chrzest z rąk świętego Pawła. Na wieść o tym, ojciec postanowił ją zgładzić. Dziewczyna przezornie uciekła z domu, lecz ojciec wysłał za nią pościg. Tekla biegła, biegła, aż stanęła przed skalną ścianą. Za sobą słyszała rżenie koni i nawoływania żołnierzy. Wiedziała, że już po niej. Nagle… skały się rozstąpiły. Powstał wąwóz. Pobiegła tym wąwozem. U jego krańca znalazła jaskinię, w której się schroniła. Nikt jej tam nie znalazł. Żołnierze odpuścili pościg, ojciec też już jej nie szukał. Zatem Tekla postanowiła na stałe zamieszkać w jaskini. Tak zrobiła. Tam dożyła swoich dni czyniąc cuda. Po śmierci zresztą też nie szczędziła łask. Modlitwy nad jej grobem niezwykle często się spełniały. Ludzie litrami czerpali też wodę z cudownego źródełka. Przychodzili tu nawet ci, którzy przeszli na Islam i ich dzieci, i wnuki, i prawnuki… TOLERANCJA Do grobu świętej Tekli pielgrzymowali przede wszystkim muzułmanie. W sieni klasztoru znajdowała się kartka ze statystyką odwiedzin. Najliczniejszą grupę pielgrzymów stanowili… Irańczycy. Przyjezdni, bez względu na wiarę, zostawiali buty przed wejściem do groty z grobem świętej Tekli. Przede mną weszły dwie muzułmanki – matka i córka. Kiedy tylko przekroczyły próg, podeszły do mniszki. Poprosiły, by ta skropiła ich dłonie świętym olejkiem i pobłogosławiła. Potem kobiety podeszły do ikon i każdą z nabożeństwem dotykały. Na koniec pomodliły się przed samym grobem. – To muzułmanie też się modlą do ikon? – spytałam Ahmada. – Nie modlimy się, ale bardzo szanujemy i wierzymy w ich moc. Wiesz, że jest w Maaluli jedna ikona podarowana przez polskiego generała? – Jak to? – Podczas wojny w klasztorze Mar Sarkis mieszkał jeden wasz generał. Bardzo zaprzyjaźnił się z opatem. Po wojnie w podzięce za gościnę z jaką został przyjęty on i jego ludzie, podarował tę ikonę. Ahmadowi chodziło o Władysława Andersa. UCHODŹCY Mój wujek był jednym z ludzi Andersa. Brał udział w kampanii wrześniowej. Miał wiele szczęścia, że do niewoli trafił, już po tym jak w lesie katyńskim ziemia przykryła ciała polskich oficerów. Obóz w Kozielsku znowu był pusty i tam trafił mój wujek. Kiedy Stalin ogłosił „amnestię”, a generał Anders zaczął tworzyć polską armię, dołączył do wojska. Służył w Korpusie Polskim od samego początku. Przeżył epidemie czerwonki w Kazachstanie, wspominał gościnę Irańczyków, którzy przyjęli ewakuujących się z Rosji Polaków. Wiedziałam, że był Libanie. A teraz dowiedziałam się, że również stacjonował w syryjskiej Maalouli. Tak jak tysiące Polaków, którzy podążali z Armią Andersa korzystał z gościnności i opieki tamtejszych chrześcijan. Prawdopodobnie również bywał w klasztorze u gościnnego opata. Dziś role się odwracają. Maaloula kilka razy znajdowała się w rękach bojowników z ISIS. Kościoły zburzono, domy spalono. Mieszkańcy będą potrzebowali naszej pomocy, by wrócić i odbudować swoje miasto… Galeriasyria maaloulasyria maaloulasyria maaloulasyria maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria Maaloulasyria maaloulasyria Maaloula UdostępnijFacebookTwitterPinterest
28.02.2018 Szyickie anioły bambusowy rower | Bliski Wschód | Iran Szyickie anioły Aniołowie aktywnie działają. Zarówno w świecie chrześcijan i islamu! Mój pierwszy dzień w Iranie. […]
11.02.2018 Słodka tajemnica Omanu Bliski Wschód | kuchnia | Oman Słodka tajemnica Omanu Wyglądem przypomina galaretkę, ale jej smaku nie potrafiliśmy do niczego porównać. Halwa, bo o niej […]
11.01.2018 Oman – Wielożeństwo i małżeństwo w praktyce Bliski Wschód | Oman | podróże Oman – Wielożeństwo i małżeństwo w praktyce Europejski macho, dla którego wielożeństwo jest marzeniem, powinien porozmawiać z Omańczykami. Oni na własnej skórze […]